Τελευταία μου φαίνεται ότι έχει ανοίξει πάλι το κεφάλαιο Open Document Format (ελληνιστί Ανοικτό Μορφότυπο Εγγράφου). Διάβαζα προχθές στο Slashdot ότι πολλά επιστημονικά περιοδικά (μεταξύ των οποίων το Science και το Nature) προτείνουν τη μη υποβολή άρθρων στο μορφότυπο OOXML(κατάληξη .docx), προτερότιμο μορφότυπο (σας έστειλα τώρα ε; δείτε τις υπερζεύξεις στην προηγούμενη δημοσίευση) στο Microsoft Office 2007. Σαφώς η τελευταία έκδοση του MS Office είναι καλύτερη από τις προηγούμενες, τουλάχιστον όσον αφορά τη διεπαφή, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι σκεφτόντουσαν στη Microsoft και θυσίασαν την συμβατότητα με προηγούμενες εκδόσεις του Office. Θα μου πείτε υπάρχει η δυνατότητα να σώσει κανείς το έγγραφο σε .doc, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Εκτώς του ότι η προεπιλογή του νέου μορφότυπου κατά την αποθήκευση του αρχείου θα μπερδέψει μάλλον τους απλούς χρήστες (πιστέψτε με, παρέδιδα και μαθήματα ECDL), το .doc που παράγει το νέο Office δεν είναι απόλυτα συμβατό με τις παλιότερες εκδόσεις. Συγκεκριμένα η επιλογή της Microsoft να εισάγει νέο μορφότυπο για τους μαθηματικούς τύπους, αντί να χρησιμοποιήσει την εδραιωμένη MathML δεν επιτρέπει ούτε στα εργαλεία μετατροπής μορφοτύπου να λειτουργήσουν σωστά.
Χθές πάλι ένα σχετικό άρθρο εμφανίστηκε στην πρώτη σελίδα. Αυτή τη φορά με αρνητική εξέλιξη όσον αφορά το ODF. Για την ακρίβεια δεν πέρασε μια πρόταση για υποχρεωτική χρήση ανοικτών/δωρεάν μορφοτύπων από τις κρατικές υπηρεσίες σε πέντε αμερικάνικες πολιτείες. Η ουσία είναι πάντως ότι τα πράγματα άρχισαν πάλι να ανακατεύονται και σε αυτές τις περιπτώσεις κερδισμένος είναι μάλλον αυτός που έχει το μικρότερο μερίδιο αγοράς.

Ούφ, κουράστηκα! Δύσκολα τα ελληνικά τελικά… τι τραβάω lazy blogger άνθρωπος.